Lüleburgaz’da engelli rampası krizi

Kırklareli’ne bağlı Lüleburgaz’da bulunan bir apartmanda engelli bir birey yaşıyor olması sebebiyle engelli rampası yapıldı. Apartman sakinlerinin rampanın yapımının ardından çok yer kapladığı gerekçesiyle tepki gösterdiği iddia edildi.

Lüleburgaz’da bulunan Ata Sitesi’nde ikamet eden 35 yaşındaki yürüme engelli Mustafa Kıraç için hayırsever bir iş adamının desteğiyle belediye tarafından apartmana bir rampa inşa edildi. Ancak iddiaya göre bazı apartman sakinleri, rampanın estetik açıdan hoş olmadığını ve bahçede fazla yer kapladığını ileri sürerek kaldırılmasını talep etti.

Mustafa Kıraç’ın babası öğretmen Süleyman Kıraç, yaşadıkları durumu anlattı. Süleyman Kıraç, apartman yönetimine bir rampaya ihtiyaçları olduğunu 2 sene önce ilettiğini ve başta olumlu karşılandığını, fakat rampanın maliyeti nedeniyle vazgeçildiğini söyledi.

Rampa yapıldı, kapladığı yer sorun oldu

Rampa yapımından vazgeçilmesinin ardından Lüleburgaz Belediyesi’ne dilekçe yazdığını ve bir vatandaşın bağışıyla rampanın yapıldığını ifade eden Kıraç, “Belediyenin bu rampadan haberi olmadığını iddia ettiler. Yetkililere başvurduk ve kaymakamlıktan rampanın standartlara uygun ve belediye tarafından yapıldığına dair bir belge aldık. Bu belgeyi apartman girişine astık. Ancak bunun ardından söylenen ithamların yalan ve yanlış olduğu ortaya çıkınca bize yönelik baskılar ve söylemler arttı. Bir aydır apartman sakinleri tarafından hakarete ve saldırıya varan söylemlerle karşı karşıyayız. Evlerinin değerinin düştüğünü de iddia ediyorlar, bahçede her dairenin kullanım alanının eşit olduğunu ve bizim çok yer kapladığımızı da. Hâlbuki bu rampa herkes için. Her birey engelli adayıdır. Ki zaten şu anda bile bebek arabası olanlar, yaşlılar, pazar arabalı kişiler bu rampayı kullanarak faydalanabilir” dedi.

“Oğlumuzun psikolojisi de etkilendi”

Baba Süleyman Kıraç yaşanan durumların oğlu Mustafa Kıraç’ın psikolojisini de etkilediğini aktararak, “Bu durum Mustafa’nın psikolojisini de etkiledi. Söylenenleri ve yaşananları görüyor. Onu rampadan çıkarırken eliyle yüzünü kapatıyor. Dışarı çıkmak istemiyor. Engelli bir bireyin evine rahat girip çıkması için yapılan bu engelli rampasından dolayı mutlu olmak yerine karşı gelinmesi, oğlumuzun bir nebze rahatlaması yerine daha çok psikolojisini etkiledi. Zaten eskiden beri eşim tek başına oğlumuzun çıkmasına yardımcı oluyordu. Bu süreçte hiçbir talebimiz olmadı. Sonrasında eşim düştü ve belinden rahatsızlandı. Tek başına eve girip çıkmasını sağlayacak imkânı kalmadı. Bu sebeple bu engelli rampasını istedik ve zaten apartman sakinleri para harcamadan ücretsiz şekilde bu imkâna kavuşmuş oldu. Ama sadece bizim gibi algılanıyor, bizim dairemize özel tahsis edilmiş gibi yaklaşılıyor. ’Bahçede bu kadar yer hakkınız yok. Her dairenin kullanım hakkı şu kadar metre’ diyenler oldu. Bu çok yanlış. Hepimiz her an birer engelli adayıyız. Bu rampa tüm dairelere ait. Bunu hala kavrayamamış olmak çok üzücü” dedi.

Süleyman Kıraç son olarak oğlunun rahatça hareket edebilmesi için yapılan bu rampanın kaldırılması taleplerine karşı mücadele ettiklerini ve gerekirse taşınmayı düşündüklerini belirtti.