Nasıl keyifli uyanmıştım sabaha.
Hem güneş de vardı penceremden içeri sızan.
Oh mis...
Güne dair bir sürü plan, program yapıyordum. Alt yazıyı gördüm ekranda.
Kayseri...
"Ahhh" dedim, gitti yine canlar. "Ahhh, yandı analarımın ciğeri..."
Kimseyle konuşmadım bugün,gülmedim... Çocuklarımın yüzüne bakamadım.
Henüz bir hafta olmuştu Beşiktaş' taki katliam. Acısı ciğerimizden geçmeden bir yenisi daha.
Ateş düştüğü yeri yakar derler, o elleri öpülesi analar bu acıya nasıl dayansın?
Fotoğrafları düştü önüme, boğazım düğüm düğüm...
Gencecik, pırıl pırıl fidanları izin gününde buldu terör.
Hayatının baharında ana kuzuları.
Koruyamadık...
Kanınızda eli olanlar yok olsun.
Bazı duygular var ki kelimeler yetmez. Ve istersin ki dünya dursun.
*****
"Şehitler ölmez" deniyor. Yahu yapmayın... Nasıl ölmez? Bu ölenler kim. Ayrıca kime, neden şehit diyoruz?
Bu düpe düz katliam...
Biz Orta Doğu ülkesi değiliz. Peki ard arda bu kadar bombanın patlaması, bu kadar katliamın yaşanması normal mi?
Sayın yetkililer; Lütfen terörü kınamayın artık. Biz zaten kınama işini fazlasıyla yapıyoruz.
Bu katliamlara sıradan bir olay gibi bakamazsınız. Acilen çözüm bulunmalı.
Ve bu yaşanan katliamlar; kürt sorunu değil, terördür. Halkımızı sukunetli olmaya birliğe ve beraberliğe davet ediyorum. Birlik olmalıyız ki bu sorunu çözelim.
Hep beraber kutuplaşmanın önüne geçmeliyiz.
Bu sorun Türkiye Cumhuriyeti topraklarında yaşanan hepimizin sorunu ve acısıdır.
Diri tutalım umutlarımızı.
*******
Suyu öpüp ardından öyle dökmüştüm oğul,
tez dönesin diye yad ellerden.
Şeker sepelemiştim her gün karınca yuvalarına,
kesilmesin diye nasibin arşı aladan.
Rüzgar çamda ki kumru yumurtalarını düşürdü o gün oğul;
acıyı toprağa düşürdü,
yüreğe düşürdü...
Sonra kış oldu.
Sonra senden sonra,
kara kış oldu oğul.
Taşı eritti yaşlarım...
Çetin Akyıl
Yüreklerimizi yakanların yürekleri yansın...
Ahh kınalı kuzularım...