Suriye’de savaş başladıktan sonra her gün geldiler. İlk zamanlarda sınır yol geçen hanı gibi gelen İstanbul’da, Ankara’da, İzmir’de aldı soluğu. Türkiye’nin her tarafına dağıldılar. Hükümet baktı gelenin sonu yok. Bu sefer gelenleri kayıt altına alıp çadır kentler kurarak oralara göndermeye başladı. Suriyeli biliyor çadır kentler hapishane gibi, Çalışabilecek çocuklarını kaçırıp, büyük şehirlere gönderdi. Nasılsa çadır kentlerde ısınma, elektrik parasızdı. Üstelik kişi başı 80tl yardımda veriliyor, yaşlılar çalışamıyor çocuklar oralarda yaşıyordu. Çalışanlar batıya göç etti.
Peki ne oldu?
Çoğu gelenler konfeksiyonlarda iş buldu, iş veren için harika bir gün doğmuştu. Daha az ödeyerek daha çok kazanacaktı. Tek tek yurttaşlarını işten çıkartıp Suriyelileri aldılar. Suriyeli çalışmak istiyordu. İş olsun parası az olsa da olurdu. Öylede oldu. Hepsi iş buldu. Bulamayanlar kâğıt toplama işine girdiler. Guruplar halinde çalışıyorlar ve bir kaç aile bir evde kalıyorlardı. Beş kuruş kira getirmeyen ardiyeler, sokak arası dükkanlar ev oldu. Üç yüz, beş yüz kiraya verildi. Suriyeliler kimine zarar, kimine gelir oldu.
Mesleği olanlar oto tamirhanelerinde, boya ve kaportacılarda iş buldu. Onlar işe girince bizimkilere yol göründü. Bizimkiler şimdi kahve köşelerinde zaman öldürüyor.
Peki ne kadar Suriyeli var ülkemizde?
Net sayı bilinmiyor. Ancak üç milyonun üzerinde olduğu tahmin ediliyor. İstanbul’a bir bakın. Metrolarda, metrobüslerde, yollarda herkes arapça konuşuyor. Toplandıkları belirli yerleri var. Bir birlerine yakın oturuyorlar.
Gelecekte ne olacak?
Bu Suriyeli çocuklar on sene sonra ne olacak? Bunların eğitimi, sağlığı, iş durumu yarın hangi yola saparlar? Suç işlemeye başlarlarsa ne olacak? Burada rahat yaşarken bir daha geri giderler m? Onu bunu bilmem elimizde bir bomba var, pimi çekilince ne olur bilmem.
Bu güne kadar 5-6 milyon dolar para harcanmış. Maşallah paramızda var yanı ama kendi memurumuza, işçimize, emeklimize gelince yok. Bu parada işçiden, memurdan kesilmiyor mu? Ülkesinde garip yaşayan bir millet olduk Allah sonumuzu hayır eylesin. Bu günlük de bu kadar ancak Suriyeliler konusunu yine yazacağım. Hepinize mutlu, huzurlu, aydınlık yarınlar diliyorum.
Hoşça, dostça kalın.
Sevgi ve saygılarımla
Cengiz Yılmaz
Şiir Baba
Şair ve yazar