Merhabalar,
Şöyle eski günleri yad edelim deyip eskilere gitmek istedim. Köylerimiz vardı, komşularımız vardı. Onlarla yaşadıklarımız, sevinçlerimiz, hüzünlerimiz. düğünlerimiz, cenazelerimiz, törelerimiz ne güzel yaşatıyorduk. Olmadı mı komşuda vardır deyip komşunun kapısını çalardık, boş dönmezdik. Borç olmazı aramızda kimse; kızım yok bakkala bir bak demezdi. Ne günlerdi o günler, harmanda buğday yığınına denk gelen kadın çocuk boş çevrilmezdi. Hatır vardı, selam ve saygı vardı.
Şimdi aynı apartmanda çoğu komşuları tanımıyoruz. Kim bunlar acaba diyoruz kapıda karşılaşınca. Ne düğünde ne cenazede birlikte olamıyoruz. Komşuluk sizlere ömür çoktan ölmüş. İnsanlık yerlerde sürünüyor. Neyin hatırı olacak ki bir araya gelemeyen insanların hatırı yok. Komşudan bir fincan kahve istemek utanç olmuş.
Sizi bilmem ben özlüyorum o eski günleri. Şehre gelince bakkalın, kasabın, lokantacının hoş geldiniz demesi, size saygı göstermesi, sizi el üstünde tutması ne kadar güzeldi. Bunları yaz sonra ödeyeceğim denildi mi tekrar sorulmazdı ne zaman diye? Güven vardı, insanlar daha bozulmamış üç kağıtçılığı öğrenmemişti. İnsanlık el üstünde dostluk gönüllerde yer açmıştı.
Ne oldu şimdi bakın, İnsanlarda güven kayıp oldu. İnsanlar bir birine şüpheli bakar oldu. Komşuluk, dostluk gitti. Komşudan kahve isteme devri bitti. Yazık törelerimizi çok çabuk unutuyoruz, böyle giderse yeni nesil töre diye hiç bir şeye sahip çıkmayacak. Yapabildiğiniz kadar, yaşayabildiğiniz kadar her nerede yaşıyorsanız geleneklerimizi yaşatalım. Gelenekleri yok olan milletler yozlaşır, başka yollara saparlar. Burada anne babalara çok görev düşüyor unutmayın.
Kahve uzaklarda yetişse de hepimizin evinde bulunur, Kahvenin hatırı içilen dostla ilgilidir, yoksa kahvenin hatırımı olur. Dostun hatırı vardır, yudumlanan kahvede. Bir arkadaşımın isteği idi bu gün yazdıklarım. Ona teşekkür ederim. Dostluğun, insanlığın, komşuluğun ne kadar önemli olduğunu bir kez daha hatırlattı bana. Bana bir kahve borcun olsun diyorum. Hepinizi saygı ve sevgi ile selamlıyorum. Hoşça kalın dostça kalın.
Cengiz Yılmaz
Şiir Baba
Şair ve yazar