Her yıl olduğu gibi bu yıl da asgari ücret tartışmaları, Türkiye'nin ekonomik gündeminin merkezinde yer aldı. Asgari ücretli nefesini tutmuş bir şekilde gözünü kabineye dikti. Fakat sonuç istenilen gibi olmadı. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Vedat Işıkhan, 2025 yılında asgari ücretin 22 bin 104 lira olacağını açıkladı. 22 bin 104 TL olan asgari ücretle beraber, asgari ücrete toplamda yüzde 30 zam yapılmış oldu. TÜİK verilerine göre yıllık enflasyon da yüzde 48,58. Yani yapılan zam, milyonlarca asgari ücretlinin nefes almasına olanak sağlamıyor.

Türkiye'de asgari ücretlilerin yaşadığı ekonomik koşullar, her geçen yıl daha da zorlaşıyor. Son yapılan zam, kağıt üzerinde anlamlı bir artış gibi görünse de, enflasyon oranı ve temel ihtiyaç fiyatlarındaki artışla bu zammın etkisini yitip gidiyor. Asgari ücretin belirlenmesinden hemen sonra yapılan elektrik, doğalgaz ve akaryakıt zamları, verilen artışı neredeyse görünmez hale getiriyor.

En büyük sorunlardan biri de kira sorunu. Türkiye'de özellikle büyükşehirlerde kiralar son birkaç yılda astronomik seviyelere ulaştı. Bugün İstanbul, Ankara veya İzmir gibi şehirlerde bir evin kirası, asgari ücretin yarısından fazlasını rahatlıkla alabiliyor. Geriye kalan tutarla faturalar, mutfak masrafları ve diğer temel ihtiyaçlar karşılanmaya çalışılıyor. Üstelik bu durumda eğitime, sağlığa ya da sosyal bir hayata bütçe ayırmak neredeyse imkânsız hale geliyor.

Gıda enflasyonu, asgari ücretlilerin en büyük mücadele alanlarından biri. Market fiyatları sürekli artarken, temel gıda maddelerine erişim bile birçok aile için zorlaşıyor. Peynirden una, yağdan ete kadar hemen her kalemde yaşanan fiyat artışları, asgari ücretin gerçek alım gücünü düşürüyor. Yapılan zam, sadece birkaç aylığına bu açığı kapatabiliyor ve yılın geri kalanında çalışanlar yeniden borç almaya sürükleniyor.

Ve tabi bir de faturalar var. Elektrik, doğalgaz ve su faturalarındaki düzenli artışlar da asgari ücretlilerin sırtındaki yükü artırıyor. Kış aylarında özellikle doğalgaz faturaları aile bütçesini zorlayan en büyük kalemlerden biri haline geliyor. Bugün, bir evin sadece temel enerji ihtiyaçlarını karşılamak için ödenen tutar, asgari ücretin hatırı sayılır bir kısmını oluşturuyor. Asgari ücretli kombiyi açmaya korkar oldu. Bu koşullarda, bir ailenin "insanca yaşayabilmesi" için gerekli olan diğer harcamalar neredeyse unutuluyor.

Sonuç olarak, yapılan zamlar çalışanlar için kısa süreli bir rahatlama sunuyor. Enflasyon gibi temel sorunları çözmek için yetersiz kalıyor. Asgari ücretli çalışanlar en temel ihtiyaçları olan barınma, tüketme, ısınma, sağlık vb ihtiyaçlarından mahrum kalıyor. Türkiye'nin, çalışanların geçim sıkıntısını gerçekten çözebilecek, uzun vadeli ve sürdürülebilir politikalara ihtiyacı var. Aksi takdirde, asgari ücretle geçinmeye çalışan milyonlarca insan, her yıl aynı döngünün içinde sıkışıp kalmaya devam edecek.