Hoşçakalın !...
Hoşçakalın !...
Veda, öteden beri hiç sevmediğim sözcüklerden biridir. Çünkü zor şeydir alışkanlıklardan, dostluklardan hele ki sevdiklerinden kopması insanın! Fakat neylersin ki dünya yaşamı böyledir ve bulup kaybetmek her daim olasıdır.
Yaklaşık altı aydır, Haber Sitesi’nin bu köşesinde sizlerle gün aşırı olarak aksamadan buluştuk. Ben sizleri sevdim, belki sizler de beni…
Bu süreç boyunca aklımızın erdiği, yılların ağır bedeller karşılığında var ettiği birikimler eşliğinde gelişen düşüncelerimizi en somut değerlerle paylaşmaya çalıştık… Sizli bizli olan çoğulcu cümlelerim, dünya realitesindeki sen-ben açmazlarından öte durmak için kullanmaktayım. Yakından tanıma şansına eriştiğimiz bazı bilgelerin, bizlere kattığı bilgi harmanıdır bu!..
Neden veda diyorsanız, bunun somut bir yanıtı mevcut değil! Herhangi bir sorunda yok elbet… Fakat ömüryılı sayıma eşit olan kitap yazımları, fuarlar, günlük yaşam zorlukları ve derken ilerleyen yaş! Özetle yoruldum sevgili okurlarım.
İki operasyon geçirmeme rağmen gözlerim artık yetersiz kalıyor. Yaşarıyor, çabuk yoruluyor ve bunun tesiri tüm bedenime yansıyor elbet!
Bu nedenle site sahiplerinden sağlık sorunlarımı dile getirerek sürekli bir yazım sorumluluğundan affımı rica ettim. Tümü iyi ve dost insanlar, ki günümüzde sayıları az mı az! Önceleri razı olmadılar buna fakat, sonuçta bu vedayı kabullenmek durumuyla baş başa kaldılar ister istemez…
Zaten bilindiği üzere dünyadan gelip geçmekteyiz hepimiz… Yani er ya da geç, bir misafirden farkımız yok! Günümüzü doldurduğumuzda bilmediğimiz alemlere yol alacağız çaresizce… Bunu bizi yaratan kudret böyle istemişse, hangimiz karşı koyabilir ki zaten!
Kısaca izah etmeye çalıştığım mazeretlerim nedeniyle, istemeyerek aranızdan daha doğrusu göz attığınız köşenizden izninizle ayrılıyorum. Yazdıklarımın içinde sevmedikleriniz, karşıt olduğunuz düşünceleriniz olabilir elbet!.. Yeryüzünde bugün yaşamakta olan yedi milyarı aşkın insan topluluğunun aslında tümünün de küçük nüanslarla da olsa aykırılıkları mutlaka sözkonusudur.
Ne diyor ulu kişi Mevlana Celaleddin:
“Ne kadar insan varsa, o kadar da din vardır!”
Ancak asgari müştereklerde toplumsal birliktelikler oluşmuş ve dünya düzeni olarak realite düşe kalka yine de sürmektedir. Ne sorunlar bitmekte, ne de güzel günlerin umudu tükenmektedir dünyamızda…. Bu da olsa olsa varoluş sisteminin akıl erdiremediğimiz yasaları nedeniyledir.
Ben bugün 75 yaşındayım ve günahsız insan görmedim hiç! Duymadım da… Peygamberlerin bile günahsız olduğuna da inanamadım… Çünkü yaşamın koşulları, asla sorunsuz olamaz!
Evet… İşte böyle kısacası… Bu güzel sitenin uzun yıllar halka hizmete devamını, sizlere de mutlu ve huzurlu yarınlar dileyerek köşemden ayrılıyorum. Sevgilerle esen kalın, hoşkalın!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.