Kıymetli okurlarım,

  Bu gün sizlere adının ‘’Osman Gazi ‘’ konulduğu, bittiğinde ise dünyanın 4.büyük köprüsü olacak olan ‘’ İzmit Körfezi Geçiş Köprüsü ‘’ nün tüketicilere sağladığı artı ve eksileri sunacağım.

İlk önce 2010 yılında, köprünün temelinin atılışı esnasında  o gün verilen vaatlere gidelim.

 Gebze-Orhangazi-İzmir otoyol projesinin;  İzmit Körfezi Geçiş Köprüsü’nde ‘’ geçiş ücretinin 35 dolar + KDV olarak söylenmiş ise de, şu anda geçiş ücretinin 25 dolar + KDV, gidiş + geliş bilet ücretinin ise 35 dolar +KDV olduğu, ayrıca otoyol ücreti olarak km. başına 0,050 dolar ekleneceği söylenmektedir. Fakat ne yazık ki, dolar kurunun artışı sonucunda, dolar kurundan hesaplanan bu ücretler, bunun tüketiciye ne şekilde yansıyacağını ve akabinde ne sonuçlar doğuracağını hesap etmemiş gibiler.

  Bilinmelidir ki; otoyol üzerinde 3 büyük tünel bulunuyor. Orhangazi Tüneli 7.180 metre, Selçuk Gazi Tüneli 2.500 metre, Bel kahve Tüneli ise 3.210 metre uzunluğundadır. Viyadük olarak ise 20 adet vardır. Bunlardan 12 adedi Gebze-Bursa arası, 6 adedi Bursa-Balıkesir-Kırkağaç-Manisa arasında, 2 adet ise Kemalpaşa-İzmir güzergâhında bulunmaktadır.

İşte bu gözle görünür gerçekten ötürü;

35 dolar + KDV + geri kalan yol güzergâhında her km için 0,050 dolar eklenip de hesaplandığında ortaya çıkacak meblağ umursanmayacak kadar az olmayacaktır.

Bu nedenle, Osman Gazi Köprüsünü geçmektense, uçağa binip İzmir’e gitmek, hem maddi, hem de rahatlık bakımından daha çok tercih edilecek bir yol değil midir?

Ayrıca yapılan sözleşmede 20 yıl boyunca günlük 75.000 araç geçişinin garanti edildiği, bu sayının altına düşülmesi halinde aradaki farkın, Karayolları Genel Müdürlüğü’nden, yani devletten tahsil edilip işletmeciye ödeneceği belirtilmiştir.

Farz edelim ki; 20 yıl içinde dolar kuru yükselince ve köprüden geçiş cazipliğini maddi yönden kaybederse, bu yolu kullanmaktan vazgeçen araç sayısının artması, araç geçiş adedinin 75.000 in altına inmesi sonucu, aradaki fark kimin cebinden çıkacak, devlet kimden alıp kimin cebine aktaracaktır. Bu antlaşma tüketicinin zararına değil midir?

Gerçi İstanbul-İzmir karayolu yolculuğunu 3,5 saate indirerek büyük bir hizmet verilmiş, İzmit körfezini 1 veya 1,5 saatte geçmek yerine, 6 dakikalık kısa bir süre içinde Osman gazi köprüsünden geçmek tabi ki çok memnuniyet verici bir olay olmuştur.. Bu gerçeğin, görünen güzel yüzüdür.

Fakat...

Geçiş ücretinin tüketiciyi,  yani vatandaşı düşünerek uygulanması ve bu memnuniyete, taktirinde ekleneceğinin bilinmesi ümidiyle.

Şehmus Çakı